In 2015 hier vlakbij gelegen in de Marina Bettina. Nu deze haven die een stuk dichter bij het centrum van het dorp gelegen is. De ontvangst in de jachthaven was aangenaam. Eindelijk iemand op de wal die wist welke tros eerst vast moest. Later bleek dat deze meneer zelf zijn halve leven op schepen heeft doorgebracht dus afmeren was hem niet vreemd.
Je vraagt je toch af waarom personeel op een jachthaven niet standaard even een kleine cursus krijgt voordat zij aan de gang mogen gaan. Waren wij zelf al meer ervaren dan zou je gewoon alle hulp vanaf de kant afslaan. Ik heb dat wel zien doen. Een man kwam aan in zijn eentje, negeerde volkomen de mensen aan de wal en legde zelf zijn boot netjes vast.
Aan de andere kant moet ik ook toegeven dat de gemiddelde kwaliteiten van de rond zeilende mensen op huurboten nou ook niet van een niveau is waar de gemiddelde zeilschool trots op zou zijn. We hebben wel wat stunten zien uithalen en de houding van sommige van die huurders is ronduit beschamend. Zit er een lijn in de knoop dan neem je niet de moeite om het te ontwarren. Nee, je zet gewoon het mes er in en de verzekering betaalt wel. Te triest voor woorden. Vaak ook gebeuren dit soort acties na het nuttigen van te veel drank. Hele pallets met bier en wodka hebben we aan boord van boten gesjouwd zien worden. Bijna altijd boten met een man of 8 of meer er op die bijna geen meter varen. Zij gaan de haven uit, varen een klein stukje, gooien het anker in het water en het feest begint. Komen zij onverhoopt in de avond weer een haven binnen dan kun je ze vaak van verre horen aankomen.
Vlak naast de haveningang is een supermarkt. Dat was maar goed ook want we waren door de voorraad koffie heen. Omdat we er toch waren ook maar een drankje terug aan boord gebracht en daarna de wal op om het dorp te bezoeken. Vorig jaar had ik hier een bierwinkel gevonden waar ze ijskoud Belgisch bier verkochten. Ik had toen een aantal koude leffe bruin en blond mee genomen en was benieuwd of ik het winkeltje nog kon vinden. We gevonden maar, het was geen winkeltje meer. Het was verbouwd tot mini barretje waar je de drank gelijk kon nuttigen. Daar zijn we niet gaan zitten. Voor de dames eindelijk eens wat marktkraampje. Die hadden ze op zee nog niet gezien en wat is nu een vakantie zonder marktje?
Na het rondwandelen toch even een terras opgezocht. Was niet echt nodig want we hadden eten genoeg bij ons aan boord. We waren echter allemaal te lui om na een biertje op terras nog eens te gaan koken. En alweer heerlijk gegeten. Dom genoeg is er geen foto van terug te vinden terwijl Carla altijd zo haar best doe om iedere maaltijd te vereeuwigen. Dat het voor mij de derde dag op rij spaghetti was deerde me niet. Er stonden nog wel meer lekkere dingen op het menu echter als je trek hebt in spaghetti carabonara dan stap je daar ook weer niet zo snel van af. Wielrenners schijnen ook veel van dat spul te eten en die zien er meestal niet te dik uit dus zeer ongezond zal het dan toch niet wezen. Wel een beetje salade erbij voor de broodnodige vitamientjes. En natuurlijk een biertje want het blijft maar dorstig weer.
Aan boord nog even water geladen voor vertrek en dat kan een vermoeiende bezigheid zijn. Op de foto duidelijk te zien dat het hard werken is dat gesjouw met water (via slang).
Bert