Naar deze kleine haven gevaren omdat we hier in 2014 ook geweest waren en gezellig hebben zitten eten op een terrasje. De rest van het plaatsje hebben we toen niet bekeken. Dat hebben we deze keer wel gedaan. Bij binnenkomst kwam de vrouwelijke havenmeester ons assisteren. Een uitermate vriendelijke dame die nadat we afgemeerd lagen zichzelf even uitnodigde om bij ons even wat te komen zitten. We hebben haar toen wat te drinken aangeboden en gelijk wat informatie over het dorpje gekregen.

De enige steiger

De vriendelijke dame

Het dorpsplein	De kade met restaurantjes
Impressie van het dorpje. Heel klein en erg rustig.

Na de wandeling door het dorpje moesten we Ronald opvissen van een terrasje waar hij kennis gemaakt had met iemand die duidelijk iets te veel Karlovasko naar binnen gewerkt had. Dat is een Kroatisch biermerk wat geproduceerd wordt vlak bij de plaats waar wij onderweg overnacht hadden. Daarna zelf wat gaan nuttigen met zijn allen op een terras en kennis gemaakt met de eigenaar van  het restaurant waar we lang mee hebben zitten babbelen. Hij heeft ons uitgebreid vertelt over zijn jeugd, de historie van het restaurant waar hij na de laatste oorlog mee begonnen was en zijn gevoelens over die laatste oorlog. Wat hem erg dwars zat nog was dat de politieke leiders van die tijd er voor gezorgd hebben dat er ineens groepen mensen in het land waren waar zij altijd prettig mee samen gewoond en gewerkt hadden nu ineens vijanden waren geworden.

Op zijn terras hebben we van een heerlijke maaltijd genoten.

Heerlijke maaltijd

Na de maaltijd moest het Kroatische voetbalelftal spelen. Ik ben gaan kijken, tussen de Kroaten uiteraard, in een gelegenheid aan het eind van de steiger. Genoten van de sfeer, een biertje en het zonnetje op het terras. Daarna nog lekker aan boord zitten genieten van ondergaande zon en een drankje.

Bert