Op tijd vertrokken van Mooie Nel om via Noordzeekanaal en Amsterdam naar het IJsselmeer te gaan. Het was niet heel vroeg want dat had geen zin. De brug van de A9 opent op vaste tijdstippen en eerder aankomen heeft dan niet veel zin. Wel moest eerst de Rijnlandsluis nog genomen worden. We konden gelijk binnen varen en druk was het niet in de sluis.
Door de omroep riep de sluiswachter om dat diegene die nog niet betaald had dat nu nog even kon komen doen. Ik rennen en blijkbaar hadden de andere boten via een app of zo betaald want ik was de enige die zich naar de sluiswachter spoedde. Ik was not amused zoals ze dat in slecht Frans noemen. Ofwel het stond niet in de documentatie ofwel ik had het niet goed genoeg gelezen. Het laatste was het meest waarschijnlijk.
Na de sluis toch nog even aangelegd om te wachten op de brug die er vlak achter zit. Ik had iets meer tijd ingecalculeerd voor het nemen van de sluis dan het daadwerkelijk gekost had. Ruim te voren werden de lichten op Rood / Groen gezet dus kon een ieder op tijd los gooien om snel achter elkaar de brug te passeren. Je kon goed zien waarom dat zijkanaal C zo vaak terugkomt in de fileberichten. Er stond binnen de kortste keren een enorme rij wagens in file. En dat in de vakantieperiode. Na de brug in de snelweg nog 1 brug en dan het Noordzeekanaal op. Tevoren had ik opgezocht wat de blokkanalen waren maar, echt nodig was dat niet geweest. Het stond overduidelijk aangegeven. Blokkanalen zijn radiokanalen (vastgestelde frequentie per kanaal) waarmee schepen communiceren met een walstation die op het desbetreffende stuk water het scheepvaartverkeer regelt of met elkaar. Als je radio aan boord hebt dan ben je verplicht om uit te luisteren op het betreffende kanaal.
Tevoren had ik mij afgevraagd hoe het zou zijn met ons relatief kleine bootje tussen de drukke beroepsvaart. We hebben een aantal zeeschepen zien passeren en er voeren flink wat binnenvaartschepen rond maar op geen enkel moment hebben wij ons niet relaxed gevoeld. Ik vond het ook wel leuk en leerzaam om naar de VHF te luisteren. Ik kon zo voor een groot deel horen wat de bestemming van om ons heen varende schepen was en kon ik ook een keer inhouden en bakboord uit gaan voor een boot omdat ik wist dat die voor ons langs stuurboord uit een haven in wilde. Niet dat die schipper ons aan de kant zou drukken maar, nu hoefde hij ook niet te wachten.
Via het drukkere IJ naar de Oranje sluizen. In de buurt van het centraal station zijn er redelijk veel pontjes die rap van de ene naar de andere kant varen. Daar moet je wel even op letten want zij hebben absoluut voorrang. Soms even inhouden en dan weer door is het devies bij die gelegenheden.
Dan de Oranjesluizen. Wij hadden niet de indruk dat het heel druk was met pleziervaart maar waren toch heel wat boten voor ons. Ze zijn dat daar klaarblijkelijk gewend want er is een heel wachtsysteem gemaakt. Zo ongeveer alsof je met de auto een pont op gaat. Dat idee krijg je. Toen we aan de beurt waren (sneller dan verwacht) werden we verrast door de stewards die de bemanningen hielpen om zo veel mogelijk schepen in zo kort mogelijke tijd de sluis in te krijgen. Uiterst vriendelijk werd een ieder bijgestaan en het laatste bootje werd ongeveer dwars in de sluis gelegd anders kon de deur niet meer dicht. Tijdens het schutten werd er door hen nog wat samenvattingen van vaarreglementen uitgereikt aan een ieder die daar belangstelling voor had.
Na de sluis doorgevaren naar de Maker Wadden. Dit is een nieuw kunstmatig gecreëerd eiland in het markermeer vlakbij Lelystad.
Ter Informatie een stukje van de website van natuurmonumenten:
Met de aanleg van Marker Wadden creëert Natuurmonumenten samen met Rijkswaterstaat en de provincie Flevoland 1300 ha nieuwe natuur. Zand, klei en slib worden door baggeraar Boskalis uit de diepere lagen van de Markermeer bodem gehaald om de eilanden te maken. Dit bouwen met slib is een wereldprimeur. Rondom de eilanden is het water helderder door de natuurlijke oevers en ondieptes. Talrijke vogels, vissen en planten vinden er een plek. Zo zorgen we voor een impuls aan de voedselketens en wordt Marker Wadden de kraamkamer van het Markermeer.
Tegen half zeven het anker laten vallen buiten de boeienlijn die aangeeft waar het natuurgebied begint. Was weer een leuke zij het wat koelere dag.
Bert