Na de nacht voor anker zijn we op de motor richting Zeelandbrug gegaan. We hadden mazzel. Precies op tijd om als laatste boot onder de geopende brug door te gaan. Daarna rustig op het zeil verder naar de Roompot marina. Waren we eerder geweest en al is het niet de allermooiste haven naar onze mening Je ligt daar altijd prima en het is dicht bij de Roompotsluis waardoor je naar buiten moet.
Bij het afmeren ging er wat mis. We gingen aan lager wal liggen en Marry wilde met de hand de boot tegen de wind (25 knopen) in trekken. Daar heeft zij haar vingers behoorlijk mee bezeerd. Bloed over het dek maar gelukkig niets ernstigs.
We zijn daar een paar dagen blijven liggen om op een redelijke tijd te kunnen vertrekken om het tij mee te krijgen richting Cadzand. Eerste gedeelte van de trip was prettig varen.
Hier nog alles in orde
Weliswaar wat lastig omdat de wind recht van achteren kwam. Dat betekent bulletalie erop om klapgijp te vermijden. Gaat prima tot je uit moet wijken voor andere schepen. Dan is het snel de lijn losgooien, koers wijzigen en later weer terug naar je koers en de lijn weer vastzetten. Dat is een paar keer voorgekomen en dat is ook logisch want het kan vrij druk zijn met grote schepen van en naar de Westerschelde plus de nodige vissersboten.
Waren we net alle scheepvaartroutes gepasseerd ging ineens de stuurautomaat een eigen leven lijden. Precies op het moment dat geen van ons beiden bij de bediening stond ging de automaat over van automatisch de ingestelde koers houden naar een mode course over ground (COG) en die week volkomen af van de kant die we op wilden. Gevolg een klapgijp. Gelukkig geen schade wel een behoorlijke klap want er stond toch zo’n 20 knopen wind. Snel de stuurautomaat op standby gezet om dan op de hand verder te sturen maar, het ding bleef maar automatisch terug gaan naar COG. Snel de zeilen gestreken om ellende te voorkomen en op de motor verder gegaan. Dit een tijdje vol gehouden door iedere keer de automaat terug te zetten op standby en uiteindelijk besloten om alle apparatuur eens uit en weer aan te zetten. Dat hielp. Alles was weer normaal.
In Cadzand aangekomen ging er weer wat mis. We hadden de boot netjes aan de meldsteiger gelegd maar, de havenmeester kwam ons op zijn razendsnelle step al tegemoet en verwees on naar een andere plek in de haven. We lagen daar aan lager wal met een wind van toen 25 knopen op de windmeter en dat hoeft geen probleem te zijn maar, op het moment dat Bert riep naar Marry dat de laatste lijn los gegooid moest worden hoorde zij dat niet en Bert controleerde niet of zij het wel gedaan had en gaf flink gas met de motor. Gevolg: boot hard tegen de kant en lichte schade aan zijkant boot. Geen prettig laatste uur dus.
Uiteindelijk met enige moeite en hulp van de havenmeester op de plek afgemeerd waar we zijn moesten.
Bert en Marry